www.pcos.fora.pl

Aniulek84

Ja się melduję po drugim podejściu do połówkowego genetycznego. Okruszek pięknie urósł przez te 2 tygodnie teraz waży 460g. Bardzo się uspokoiłam że wszystko ok teraz mogę dalej oczekiwać naszego synusia Bartusia-lekarz potwierdził płeć więc zaczynam polowanie na ciuszki Smile

Aniula

Super Aniulek, bardzo sie ciesze! my też bedziemy mieć synka - Mikołajka i też już poluje na ciuszki! Smile

a na kiedy masz termin wg połowkowego?

smarkas

Cześć dziewczynki! zmęczone pogodą?

Jakie miałyście i kiedy pierwsze objawy ciąży? U mnie oprócz bolesnych piersi nie ma żadnych objawów....Nie wiem czym mam się cieszyć czy rozpaczać z tego powodu.

AndziaZ74

Smarkas, ja przez całą ciążę nie miałam żadnych objawów, poza tymi które Ty masz!! Także głowa do góry!!!

Aniulek84

Wg połówkowego synuś jest tydzień młodszy wg OM termin był na 3 października... hmmm podobno często wychodzi że na jednym usg jedt tydzień młodszy a na następnych że tydzień starszy....

Smarkas ja na poczczatku nic nie podejrzewałam dopiero zaczęłam układać układankę jak miesiączka nie przyszła po 2 dniach plamienia+mega senność mogłabym przespać cały dzień z przerwami na posiłek tylko:P no i obolałe piersi dopiero to mnie skłoniło do testu BHCG. Potem senność minęła czasem robi mi się bardziej duszno i bolą nogi ostatnio cały dzień miałam zgagę-uczucie przedtem zupełnie nieznane jak dotychczas mój lokator jest dla mnie łaskawy i nie nawiedza mnie jakimiś uciążliwymi plagami ciążowymi

iwtryf

Moje pierwsze objawy to zupełna niemoc w nogach (jeździłam do pracy na rowerze i zaczęłam wymiękać), szybsze męczenie się, kłucie w brzuszku - jak na miesiączkę, bolące piersi i potworna senność.

Czyli właściwie nic szczególnego Wink

iwtryf

no to trzymajcie kciuki!

właśnie szykuję się do szpitala Smile

może już jutro Zuzia będzie na świecie.

smarkas

Cześć Dziewczyny!

Jeszcze nie wyszłam z szoku, że sama jestem w ciąży, a dowiedziałam się, że zaciażyła moja szwagierka (starała się o tą ciąże około 4 lat). i prawdopodobnie urodzi jakoś też w styczniu;) nie wie dokładnie bo miała coś podobnego do @, ale krótsze.

Moja koleżanka z pracy przyznała się, że jest w ciązy ( tydzień wyzej ode mnie).. w sumie jeszcze wiem o jednej osobie, (tez tydzień wyzej ode mnie).

Poprostu szok!

iwfryf! Trzymam kciuki! odezwij się szybko!

Aniula

Iwtryf powodzenia! daj koniecznie znac jak bedzie po wszytskim
Smarkas to Maluszek bedzie mial fajne towarzystwo jak sie urodzi! coś ten rok szczęsliwy jest dla mamusiek, wysyp normalnie jakis:)

smarkas

Moja szwagierka trafiła wczoraj do szpitala z krwawieniem. Miała już 4 razy robione USG i lekarze.. stwierdzili, że ona jest zagadką. Bo bete ma na dobrym poziomie, a nie widać nigdzie zarodka. Wykluczyli też ciąże pozamaciczną. Dają jej leki na skurcze (nospe i cos z magnezem) i dodatkowo lecytynę. Rozumiecie coś z tego?
Powiedzieli, że jak rozwikłają tą zagadkę to ją wypuszczą.. dodam, że ona ma dwurożną macicę..

smarkas

No i poroniła. A ja odebrałam badania krwi i mam anemię, a wizyta dopiero za tydzień. Jescze mam pogrzeb na głowie...

ada

gratuluję wszystkim świeżo upieczonym mamusiom i przyszłym mamusiom

melduję, że 16.05 (termin miałam na 2.06) urodziłam Nataszę po niestety niespodziewanym miesięcznym pobycie na patologii ciąży
córcia zdrowa, urodziła się drobniutka - 2800g i 50cm przez cc (o wrażeniach napiszę więcej później na bobasowie, bo teraz czas mnie goni), ale wczoraj ważyła już 3850g
spróbuję wrzucic coś do galerii później

smarkas

ada
gratulacje! czekamy na opis porodu:) i na zdjecia Twojego Skarba!

iwtryf

i ja się melduję Wink

Zuzia urodziła się 10.06.2010 roku o godzinie 10.58 Very Happy

dzięki cesarskiemu cięciu

miałam znieczulenie podpajęczynówkowe, dlatego byłam świadoma, cóż za cudowne uczucie!!! kiedy już ją ubrali dali mi ją do pocałowania... ja nie mogęsię ruszyć, a tu taka mała istotka jest mi podawana. Łzy zaczeły mi same płynąć po policzkach, a serce przepełniło się bezgraniczną miłością...

cały czas myślałam - udało się!

Zuzia ważyła 3340 g, miała 54 cm długości i dostała 10 punktów w skali Apgar Very Happy

potem kiedy mnie zszywano Zuzię wyniesiono na korytarz gdzie czekał mój narzeczony z moją mamą. Od pierwszego wejrzenia zakochali się w niej i oszaleli na jej punkcie.

Jedyny minus jaki był z cesarskiego ciecia (a właściwie operacji w tym a nie innym szpitalu), to to, że narzeczony nie mógł być razem ze mną na sali pooperacyjnej - z mamą cieszyli się Zuzią ze dwie godzinki a ja leżałam tam sama - podsypiając i jednocześnie czując szczeście - z narodzin Zuzi i smutek, że ani jej ani narzeczonego nie ma przy mnie.

Potem położne wpuściły go na chwilkę, niemniej jednak, czułam się osamotniona w tym moim szczęściu.

Potem jednak zaczęły się problemy - w 3 dobie po urodzeniu Zuzia zaczęła świszczeć przy jedzeniu (całkiem śmiesznie - miauczeć jak kotek, czy kwiczeć jak świnka) i lekarze postanowili się tym zainteresować. Skończyło się na tym, że we wtorek (Zuzia urodziła się we czwartek) po serii badań Zuzi ja zostałam wypisana do domu, a Zuzię przewieźli do szpitala dziecięcego na dalszą diagnostykę.
Płakałam jak bóbr (już wcześniej w niedzielę też, kiedy wzięto ją na obserwację na patologię noworodków - na szczęście mogłam do niej przychodzić na karmienie i trwało to tylko ok. pół dnia).

I tak Zuzia od wtorku do piątku była w szpitalu dziecięcym Sad

, gdzie przeszła mnóstwo badań, jedno nawet pod narkozą i ostatecznie zdiagnozowano u niej wiotkość krtani i tchawicy - czyli coś co samo przechodzi, kiedy dziecko ma ok. roku, kiedy krtań i tchawica ostatecznie dojrzeją - wykształcą się.

Na szczęście mogliśmy przy niej być - ustaliliśmy sobie dyżury - kiedy jestem ja, kiedy narzeczony, kiedy razem, a kiedy moja mama - przez 24 godziny cały czas ktoś przy niej był. Ja w sumie najmniej, bo rana po operacji... ale mój narzeczony stanął na wysokości zadania (choć często ze stresu sie go czepiałam), czym po raz kolejny naprawdę ujął moje serce...

dziewczęta! wszystkie które jesteście na tym wątku - życzę Wam urodzenia w terminie cudownych pociech, których narodziny zapoczątkują niesamowity i zupełnie nowy etap w Waszym życiu!

Kamyczek

Ada gratulacje i czekamy na bobasowie na opowieści i na zdjątka w galerii Smile